Bergen zijn fascinerend. Wanneer ik door een dal wandel kijk ik altijd even omhoog. Dan is er altijd een stuk rots of sneeuw dat me raakt. Ik begin te klimmen en probeer zo dicht bij mogelijk te komen. In de hoop dat de schoonheid die ik zag blijvend is (meestal is dat niet zo). Maar wanneer dit wel gebeurt dan zeg ik niets en kijk gewoon naar de schoonheid. Tot ik voel dat het moment er is om het vast te leggen… In dit proces gaat het altijd om het genieten van elke stap van de reis in plaats van alleen te focussen op de bestemming.